دوست گرامي آقاي ملايي در وبلاگ حجم سبز سوالي در باره شعر و رابطه آن با تفكر پست مدرن مطرح كرده است بد نديدم جوابي را كه براي ايشان نوشتم ديگران هم بخوانند:
پست مدرن سبك ادبي نيست
به عنوان كسي كه متفاوت شعر مي گويد مي توانم بگويم كه پست مدرن يك سبك ادبي نيست يك نوع نگاه به جهان و انسان است.
اگر كسي پست مدرن فكر كند چند اتفاق برايش مي افتد اولا ديگر نمي تواند با صراحت از فرم و محتوا به عنوان دو چيز مجزا سخن بگويد دوم آن كه متوجه مي شود مفهوم شعر مثل همه مفاهيم ديگر چيز ثابتي نيست و نزد هر خواننده تفاوت مي كند
چنين آدمي خواه نا خواه شعري مي گويد كه در آن از حكم هاي كلي و قطعي و جهان شمول خبري نيست ،شعري كه نمي شود ديگر آن را به يك معناي كلي و يگانه تقليل داد و پرونده اش را بست
از ميان كساني كه در ايران اين طور شعر مي گويند در درجه اول بايد به رضا براهني اشاره كنم بعد هم شمس آقاجاني ، عباس حبيبي ، محمد آزرم ، هوشيار انصاري فر ، خود بنده و.... اسم هايي مثل خواجات و عليپور ربطي به پست مدرن ندارد حتي اگر خودشان ادعا كرده باشند
پست مدرن سبك ادبي نيست
به عنوان كسي كه متفاوت شعر مي گويد مي توانم بگويم كه پست مدرن يك سبك ادبي نيست يك نوع نگاه به جهان و انسان است.
اگر كسي پست مدرن فكر كند چند اتفاق برايش مي افتد اولا ديگر نمي تواند با صراحت از فرم و محتوا به عنوان دو چيز مجزا سخن بگويد دوم آن كه متوجه مي شود مفهوم شعر مثل همه مفاهيم ديگر چيز ثابتي نيست و نزد هر خواننده تفاوت مي كند
چنين آدمي خواه نا خواه شعري مي گويد كه در آن از حكم هاي كلي و قطعي و جهان شمول خبري نيست ،شعري كه نمي شود ديگر آن را به يك معناي كلي و يگانه تقليل داد و پرونده اش را بست
از ميان كساني كه در ايران اين طور شعر مي گويند در درجه اول بايد به رضا براهني اشاره كنم بعد هم شمس آقاجاني ، عباس حبيبي ، محمد آزرم ، هوشيار انصاري فر ، خود بنده و.... اسم هايي مثل خواجات و عليپور ربطي به پست مدرن ندارد حتي اگر خودشان ادعا كرده باشند
