آنها از تفاوت می ترسند

اين روز ها بازار اظهار نظر درباره وضعيت ادبيات خيلی داغ شده وهمه به نوعی سعی می کنند در اين باره چيزی گفته باشند در جديد ترين موج اين اظهار نظر ها عده ای شروع کرده اتد به انتقاد از متفاوت نويس ها که چرا با معيار های تثبيت شده متکی بر ذوق عمومی کار نمی کنند به عقيده من اين گفته ها به چندين دليل دارای ضعف استدلال اند اول آن که تاريخ نشان می دهد که آنچه امروز ذوق عمومی آن را می پسندد در گذشته ای نه چندان دور در حوزه تفاوت جای می گرفته و با مخالفتهايی به مراتب شديد تر از آن چه امروز معمول است مواجه می شده است دومين دليل ما اين است که اصلا يکی از معيار های مهم تشخيص يک اثر جدی از غير آن در همه دستگاه های انتقادی ميزان تغييری است که آن اثر در معيار های زيبايی شناختی قبل از خود پديد می آورد نکته ای که آن قول مشهور را به يادمان می آورد:٫ اولين کسی که معشوق را به گل سرخ تشبيه کرد يک نابغه بود اما دومين نفر احمقی بيش نبود٫بسياری از کسانی که اين روز ها به طرق مختلف نويسندگان نوع ديگر ادبيات را به انواع برچسب ها و تهمت ها می نوازند در واقع تنها از اين که خود قادر به درک اين آثار نيستند واز آن مهم تر از خلاقيت لازم برای خلق ادبيات جدی محرومند می ترسند وموقعيت خود را در مخاطره می بينند باز هم در اين باره صحبت می کنيم